PORADY  DLA  RODZICÓW

 

 Kiedy należy udać się z dzieckiem do logopedy?

 

Zawsze, gdy zaobserwowane zostaną następujące objawy:

·         trzyletnie dziecko nie mówi

·         pięcio-, sześciolatek nie wymawia wszystkich głosek lub
mówi niezrozumiale dla otoczenia

·         dźwięki mowy są zniekształcane ( brzydko brzmią)

·         dziecko się jąka

  

Istnieją szczególne przypadki, gdy do logopedy należy udać się jeszcze wcześniej, nawet przed pierwszym rokiem życia. Dotyczy to sytuacji, kiedy dziecko:

 

·      pochodzi z obciążonego okresu ciążowo–okołoporodowego (powikłania w czasie ciąży i porodu, urazy, poważne choroby dziecka w okresie przed pojawieniem się mowy, inne)

·         ma uszkodzony słuch

·         ma dziecięce porażenie mózgowe, zespół Dawna czy też inną niepełnosprawność fizyczną, bądź umysłową

·         ma rozszczep podniebienia i\lub wargi

·         dziecko nie gaworzy, nie reaguje na mowę ( np. na swoje imię, proste polecenia typu „daj” „pokaż”, itp.)

·         ma kłopoty z żuciem, połykaniem, oddycha przez usta.

 

Skąd biorą się wady wymowy ?

 

Przyczyny zaburzeń mowy:

 

·         mało sprawne narządy artykulacyjne  ( język, wargi, żuchwa, podniebienie   miękkie)

·         wadliwa budowa narządów artykulacyjnych (przyrośnięty język, język zbyt długi, gruby, rozszczep podniebienia, wady zgryzu, deformacje zębów,  inne)

·         zaburzenia słuchu (nawet niewielki niedosłuch, niezauważalny dla rodziców może mieć odbicie w wadliwej mowie)

·         zaburzenia tzw. słuchu fonematycznego ( dziecko dobrze słyszy, ale ma trudności z rozróżnianiem głosek)

·         niewłaściwe wzorce mowy,  nieprawidłowe postawy wychowawcze ( źle mówiący rodzice, rodzeństwo,  zwracanie się do dziecka w sposób pieszczotliwy, „dziecięcy”, postawa zbyt surowa, ciągłe  karcenie dziecka, ośmieszanie jego mowy)

·         uszkodzenia ośrodków mowy w mózgu na skutek urazów podczas ciąży, porodu i w okresie niemowlęctwa

·         silne negatywne przeżycia (wypadek, głębokie przeżycie strachu, uraz psychiczny).

 

 Co robić, by dziecko ładnie mówiło?

 

·         Na prawidłową wymowę składa się wiele czynników. Niektóre mają wpływ na nią, zanim się jeszcze pojawi i warunkują jej prawidłowy rozwój. Dbałość o mowę należy rozpocząć od właściwych zabiegów pielęgnacyjnych niemowlęcia:

·         ile to możliwe karmić piersią przynajmniej do ósmego miesiąca życia

·         zwracać uwagę by dziecko spało z zamkniętą buzią

·         ( zawiązywać czapeczkę pod brodą podczas snu, w ciągu dnia przytrzymywać bródkę dziecka, zwierać szczęki, aby wytworzyć w dziecku nawyk oddychania nosem)

·         nie przedłużać okresu karmienia butelką, przechodzić na pojenie z kubeczka z dzióbkiem; nie karmić dziecka ciągle papkami i zmiksowanymi zupkami - czynność gryzienia to wspaniała gimnastyka dla narządów mowy

·         jak najwcześniej odzwyczajać dziecko od ssania smoczka, palca, picia z butelki; czynności te sprzyjają  wadom wymowy i wadom zgryzu

·         dbać o higienę i stan jamy ustnej

·         otoczyć dziecko mową /jest to tzw. kąpiel słowna/ – dużo mówić, używać prostych zwrotów, czytać, uczyć prostych wierszyków z pokazywaniem np. „ Gotowała sroczka”; niech dziecko obserwuje usta osoby mówiącej.

Rodzicu pamiętaj!

Przed wystąpieniem wad wymowy, bądź ich utrwaleniem, uchroni Twoje dziecko badanie kontrolne. Do logopedy można zgłosić się zawsze - niezależnie od wieku dziecka. Warto zapytać i rozwiać swoje wątpliwości. O ile jest takie wskazanie należy  rozpocząć ćwiczenia jak najwcześniej.

Z wad wymowy się nie wyrasta, z wiekiem utrwalają się!

 

Zaburzenia mowy są przyczyną wielu niepowodzeń szkolnych, utrudniają naukę czytania, powodują błędy w pisaniu, zaburzają kontakty społeczne, są źródłem kompleksów, a w szczególnych przypadkach urazów psychicznych.