• Wymagania programowe klasy I.

        • Wymagania programowe w klasie I.

          Edukacja polonistyczna

          Mówienie

          • wdrażanie do poprawnego artykułowania poszczególnych głosek i całych wyrazów;
          • zwracanie uwagi na właściwe akcentowanie wymawianych wyrazów;
          • dobieranie słów adekwatnych do rodzaju i intencji wypowiedzi: informuje, pyta, odpowiada, prosi, dziękuje, wita, żegna się;
          • dbałość o kulturę mówienia – nadawca zwraca się do odbiorcy informacji, nawiązuje z nim kontakt wzrokowy i słuchowy;
          • ćwiczenia w mowie monologowej: wypowiadanie się dziecka na temat własnych przeżyć, wydarzeń, lektury, filmu, zachowań w krótkiej kilkuzdaniowej formie; udzielanie odpowiedzi na pytania; wygłaszanie z pamięci wierszy;
          • ćwiczenia w mowie dialogowej: udział dziecka w rozmowie na określony temat; przeprowadzanie krótkiej rozmowy telefonicznej;
          • opowiadanie treści pojedynczego obrazka.

          Słuchanie

          • uważne słuchanie i wykonywanie prostych poleceń;
          • uważne wsłuchiwanie się w to, co rozmówca przekazuje, nieprzerywanie nadawcy;
          • skupione słuchanie czytanego tekstu, audycji telewizyjnej, nagrania na CD, by po wysłuchaniu wiernie odtworzyć ich treść.

          Czytanie

          • poprawne rozpoznawanie i odczytywanie wszystkich liter alfabetu;
          • analiza i synteza wyrazów. Wyróżnianie w nich liter, głosek, sylab;
          • czytanie wyrazów jedno-, dwu-, a następnie wielosylabowych oraz krótkich zdań i tekstów;
          • wdrażanie do czytania całymi wyrazami;
          • czytanie indywidualne, zespołowe, głośne i ciche krótkich tekstów z podręcznika;
          • wdrażanie do czytania z naturalną intonacją;
          • naśladowanie wzorowego czytania nauczyciela, aktora;
          • wspólne czytanie fragmentów wybranych przez nauczyciela lektur – rozbudzanie zainteresowań czytelniczych;
          • podejmowanie próby samodzielnego czytania książeczek oraz pisemek dla dzieci;
          • odczytywanie i rozumienie sensu uproszczonych rysunków, piktogramów, znaków informacyjnych i napisów.

           

          Pisanie

          • przygotowanie do nauki pisania poprzez kreślenie linii, figur literopodobnych i pisanie po śladzie;
          • kształtne, prawidłowe pisanie kolejno poznawanych liter;
          • poprawne łączenie liter w pisanych wyrazach;
          • układanie wyrazów z rozsypanki literowej i ich zapisywanie;
          • przepisywanie wyrazów i krótkich zdań z tablicy, z książki;
          • pisanie z pamięci poznanych i omówionych wcześniej wyrazów;
          • podpisywanie ilustracji.


           

          Ortografia

          • pisanie wyrazów ze spółgłoskami miękkimi;
          • zapisywanie dwuznaków (ch, cz, dz, dź, dż, rz, sz);
          • pisanie poznanych i dobrze opracowanych na zajęciach wyrazów z „ę” i „ą”;
          • wielka litera na początku zdań, w nazwach państw, miast, rzek, w imionach i nazwiskach;
          • pisanie poznanych na zajęciach wyrazów z „ó” i „rz”.

          Wiedza o języku

          • rozróżnianie pojęć: głoska, litera. Świadomość, że głoski zapisuje się za pomocą liter;
          • wyróżnianie sylab w wyrazach;
          • wyróżnianie wyrazów w zdaniu;
          • wyróżnianie zdań w tekście.

          Wiedza o literaturze

          • z pomocą nauczyciela (bez wprowadzania pojęć) odkrywanie, że w utworze literackim (baśń, legenda, opowiadanie, komiks, wiersz) wszystko jest możliwe – to, co jest prawdopodobne, i to, co jest nieprawdopodobne (fantastyczne);
          • wyodrębnianie w utworze literackim postaci, wskazywanie głównego bohatera;
          • określanie nastroju utworu; wyszukiwanie fragmentów zabawnych, smutnych, wzruszających, budzących strach;
          • odgrywanie scenek dramowych, zabawa w teatr;
          • rozumienie znaczenia rekwizytu i posługiwanie się nim.

          Słownictwo

          • wyjaśnianie znaczenia nowych wyrazów i zwrotów występujących w czytanym tekście, w opowiadaniu nauczyciela, w rozmowach w toku zajęć;
          • wprowadzanie do czynnego słownika dzieci wyrazów i zwrotów oznaczających stosunki przestrzenne i czasowe;
          • wzbogacanie słownika przez tworzenie łatwych wyrazów pochodnych, np. mama – mamusia, wóz – wózek – woźnica, koń – konik, itp.

           

           

          W wyniku edukacji polonistycznej uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć następujące umiejętności wyszczególnione w Podstawie Programowej:

           

          Edukacja polonistyczna. Wspomaganie rozwoju umysłowego w zakresie wypowiadania się. Dbałość o kulturę języka. Początkowa nauka czytania i pisania. Kształtowanie umiejętności wypowiadania się w małych formach teatralnych. Uczeń kończący klasę I:

           

          1)   w zakresie umiejętności społecznych warunkujących porozumiewanie się i kulturę języka:

          1. obdarza uwagą dzieci i dorosłych, słucha ich wypowiedzi i chce zrozumieć, co przekazują; komunikuje w jasny sposób swoje spostrzeżenia, potrzeby, odczucia,
          2. w kulturalny sposób zwraca się do rozmówcy, mówi na temat, zadaje pytania i odpowiada na pytania innych osób, dostosowuje ton głosu do sytuacji, np. nie mówi zbyt głośno,
          3. uczestniczy w rozmowie na tematy związane z życiem rodzinnym i szkolnym, także inspirowane literaturą;

           

          2)   w zakresie umiejętności czytania i pisania:

          1. rozumie sens kodowania oraz dekodowania informacji; odczytuje uproszczone rysunki, piktogramy, znaki informacyjne i napisy,
          2. zna wszystkie litery alfabetu, czyta i rozumie proste, krótkie teksty,
          3. pisze proste, krótkie zdania: przepisuje, pisze z pamięci; dba o estetykę i poprawność graficzną pisma (przestrzega zasad kaligrafii),
          4. posługuje się ze zrozumieniem określeniami: wyraz, głoska, litera, sylaba, zdanie,
          5. interesuje się książką i czytaniem; słucha w skupieniu czytanych utworów (np. baśni, opowiadań, wierszy), w miarę swoich możliwości czyta lektury wskazane przez nauczyciela,
          6. korzysta z pakietów edukacyjnych (np. zeszytów ćwiczeń i innych pomocy dydaktycznych) pod kierunkiem nauczyciela;

           

          3)   w zakresie umiejętności wypowiadania się w małych formach teatralnych:

          1. uczestniczy w zabawie teatralnej, ilustruje mimiką, gestem, ruchem zachowania bohatera literackiego lub wymyślonego,
          2. rozumie umowne znaczenie rekwizytu i umie posłużyć się nim w odgrywanej scence,
          3. odtwarza z pamięci teksty dla dzieci, np. wiersze, piosenki, fragmenty prozy.


           

          Język obcy nowożytny

          1. Nabywane umiejętności:

          • rozumienia prostych poleceń i właściwego na nie reagowania;
          • rozumienia tzw. języka klasy, tj. sterowania działaniami uczniów przez nauczyciela (np. otwieranie i zamykanie książek, słuchanie, powtarzanie, wycinanie, rysowanie, śpiewanie);
          • nazywania obiektów w najbliższym otoczeniu - osób i przedmiotów znajdujących się w klasie, w domu, na placu zabaw;
          • recytowania wierszyków i rymowanek;
          • śpiewania piosenek z repertuaru dziecięcego;
          • rozumienia sensu opowiadanych historyjek, gdy są wspierane obrazkami, gestami, przedmiotami itp.

          2. Stopniowe budowanie swojej świadomość językowej w zakresie języka obcego (np. świadomość kategorii semantycznych: kolory, zwierzęta, przybory szkolne, wrażliwość fonetyczna – rozróżnianie głosek długich i krótkich, sylab akcentowanych i nieakcentowanych).

          W wyniku nauki języka obcego nowożytnego uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć umiejętności wyszczególnione w Podstawie Programowej:

           

          Język obcy nowożytny. Wspomaganie dzieci w porozumiewaniu się z osobami, które mówią innym językiem. Uczeń kończący klasę I:

           

          1. rozumie proste polecenia i właściwie na nie reaguje;
          2. nazywa obiekty w najbliższym otoczeniu;
          3. recytuje wierszyki i rymowanki, śpiewa piosenki z repertuaru dziecięcego;
          4. rozumie sens opowiedzianych historyjek, gdy są wspierane obrazkami, gestami, przedmiotami.

           

          Edukacja matematyczna

          Orientacja w przestrzeni

          • określanie położenia przedmiotów względem obserwatora;
          • określanie położenia jednych przedmiotów względem innych obiektów;
          • wyznaczanie kierunków w przestrzeni: na lewo, na prawo, do przodu, do tyłu, w górę, w dół;
          • ocenianie odległości między obiektami: daleko – blisko, bliżej – dalej; blisko – bliżej – najbliżej;
          • poprawne używanie zwrotów: za, przed, nad, pod, do, z, w, na zewnątrz, wewnątrz, obok, itp.

          Zbiory

          • klasyfikowanie przedmiotów według wyróżnionej cechy;
          • tworzenie zbioru zgodnie z podanym warunkiem;
          • ustalanie warunku, który spełniają elementy wskazanego zbioru;
          • przeliczanie elementów w zbiorach;
          • porównywanie liczebności dwóch zbiorów; rozumienie pojęć: mniej – więcej – tyle samo i zapisywanie tych relacji za pomocą znaków: <, >, =.

          Cechy wielkościowe

          • przypisywanie przedmiotom cech typu: krótki, szeroki, wysoki, długi, wąski, gruby itp.;
          • porównywanie przedmiotów pod względem wybranej cechy: np. długi – krótki; długi – dłuższy – najdłuższy; wąski – szeroki itp.;
          • porządkowanie przedmiotów według wielkości, np. porządkowanie patyczków od najmniejszego do największego i odwrotnie (tworzenie ciągów rosnących bądź malejących).

          Liczba naturalna

          1.   Liczby pierwszej i drugiej dziesiątki:

          • monografia liczby naturalnej;
          • aspekty liczby: kardynalny, porządkowy, miarowy;
          • zapisywanie liczb za pomocą cyfr;
          • rozkładanie liczby na składniki;
          • porównywanie liczb;
          • porządkowanie liczb w określone ciągi malejące lub rosnące; miejsce liczby na osi liczbowej.

          2.   Działania na liczbach wewnątrz pierwszej i drugiej dziesiątki:

          • dodawanie i odejmowanie liczb;
          • zapisywanie działań za pomocą znaków matematycznych;
          • zero jako wynik odejmowania;
          • obliczenia pieniężne; monety: l gr, 2 gr, 5 gr, 10 gr, l zł, 2 zł, 5 zł.

          3.   Rozwiązywanie prostych zadań tekstowych.

           

          Pomiar

          1.   Czasu kalendarzowego:

          • nazwy dni tygodnia; wymienianie ich we właściwej kolejności;
          • nazwa aktualnej pory roku oraz bieżącego miesiąca;
          • wyszukiwanie w kalendarzu dat ważnych dla dziecka, np. urodziny, imieniny, święta.

          2.   Czasu zegarowego:

          • zapoznanie z tarczą zegara i rolą poszczególnych wskazówek; spostrzeżenie: mała wskazówka porusza się wolniej niż duża wskazówka; duża wskazuje godziny, mała minuty;
          • próba odczytywania pełnych godzin;
          • mierzenie upływu czasu w następujący sposób: dziecko stwierdza: zabawa trwała od... do... i pokazuje na tarczy zegara drogę, którą przebyła w tym czasie duża wskazówka.

          3.   Długości:

          • mierzenie długości różnych przedmiotów różnymi miarkami, np. ołówkiem, klockiem, patyczkiem, zeszytem, krokami, kawałkiem sznurka itp.;
          • wskazanie przydatności pewnych części ciała do wykonywania pomiaru: stopa, dłoń, palec, przedramię itp.;
          • zapoznanie z linijką i pojęciem centymetra;
          • mierzenie długości linijką (w zakresie 10 cm).

          4.   Masy:

          •   ważenie przedmiotów na wadze szalkowej bez użycia odważników; stosowanie określeń: cięższy – lżejszy – tak samo ciężki; tu więcej – tu mniej – a tu tyle samo.

          5.   Pojemności:

          •   odmierzanie płynów ćwierćlitrowym kubkiem i litrowym naczyniem. Stwierdzanie: jeden kubek wody to mniej niż l litr; dwa kubki wody to mniej niż l litr; cztery kubki wody to tyle samo co l litr; pięć kubków wody to więcej niż l litr.

          Figury geometryczne

          • dostrzeganie kształtów różnych figur geometrycznych w otoczeniu;
          • rysowanie figur za pomocą szablonów;
          • obrysowywanie modeli figur geometrycznych, układanie ich z patyczków, modelowanie na geoplanie;
          • tworzenie kształtów różnych figur poprzez rozcinanie, zginanie, układanie jednych figur z drugich;
          • odróżnianie i nazywanie takich figur, jak: koło, trójkąt, prostokąt, kwadrat;
          • rysowanie i mierzenie odcinków (w zakresie 10 cm).

           

          W wyniku edukacji matematycznej uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć następujące umiejętności wyszczególnione w Podstawie Programowej:

          Edukacja matematyczna. Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz kształtowanie wiadomości i umiejętności matematycznych dzieci. Uczeń kończący klasę I:

          1. w zakresie czynności umysłowych ważnych dla uczenia się matematyki:
          2. ustala równoliczność mimo obserwowanych zmian w układzie elementów w porównywanych zbiorach,
          3. układa obiekty (np. patyczki) w serie rosnące i malejące, numeruje je; wybiera obiekt w takiej serii, określa następne i poprzednie,
          4. klasyfikuje obiekty: tworzy kolekcje np. zwierzęta, zabawki, rzeczy do ubrania,
          5. w sytuacjach trudnych i wymagających wysiłku intelektualnego zachowuje się rozumnie, dąży do wykonania zadania,
          6. wyprowadza kierunki od siebie i innych osób; określa położenie obiektów względem obranego obiektu; orientuje się na kartce papieru, aby odnajdować informacje (np. w lewym górnym rogu) i rysować strzałki we właściwym kierunku,
          7. dostrzega symetrię (np. w rysunku motyla); zauważa, że jedna figura jest powiększeniem lub pomniejszeniem drugiej; kontynuuje regularny wzór (np. szlaczek);
          8. w zakresie liczenia i sprawności rachunkowych:
          9. sprawnie liczy obiekty (dostrzega regularności dziesiątkowego systemu liczenia), wymienia kolejne liczebniki od wybranej liczby, także wspak (zakres do 20), zapisuje liczby cyframi (zakres do 10),
          10. wyznacza sumy (dodaje) i różnice (odejmuje), manipulując obiektami lub rachując na zbiorach zastępczych, np. na palcach; sprawnie dodaje i odejmuje w zakresie do 10, poprawnie zapisuje te działania,
          11. radzi sobie w sytuacjach życiowych, których pomyślne zakończenie wymaga dodawania lub odejmowania,
          12. zapisuje rozwiązanie zadania z treścią przedstawionego słownie w konkretnej sytuacji, stosując zapis cyfrowy i znaki działań;
          13. w zakresie pomiaru:
          14. długości: mierzy długość, posługując się np. linijką; porównuje długości obiektów,
          15. ciężaru: potrafi ważyć przedmioty; różnicuje przedmioty cięższe, lżejsze; wie, że towar w sklepie jest pakowany według wagi,
          16. płynów: odmierza płyny kubkiem i miarką litrową,
          17. czasu: nazywa dni w tygodniu i miesiące w roku; orientuje się, do czego służy kalendarz i potrafi z niego korzystać; rozpoznaje czas na zegarze w takim zakresie, który pozwala mu orientować się w ramach czasowych szkolnych zajęć i domowych obowiązków;
          18. w zakresie obliczeń pieniężnych:
            1. zna będące w obiegu monety i banknot o wartości 10 zł; zna wartość nabywczą monet i radzi sobie w sytuacji kupna i sprzedaży,
            2. zna pojęcie długu i konieczność spłacenia go.

          Edukacja przyrodnicza

          Jesień

          1.  Zjawiska atmosferyczne:

          • temperatura – obserwacja zmiennych warunków pogodowych: chłodniej, dni coraz krótsze, noce dłuższe;
          • wiatr – obserwacja kierunku i siły wiatru (bezwietrznie, słaby wiatr, silny wiatr), połączona z obserwowaniem poruszania się gałęzi drzew i zabawą z latawcem, wiatraczkiem;
          • opady – częściej padają deszcze; występują mgły, mżawki, jesienne szarugi, nocne przymrozki.

          2.  W klasowym kąciku przyrody:

          •   urządzanie kącika przyrody; w zależności od możliwości: grupujemy ozdobne rośliny doniczkowe (ich nazwy i warunki konieczne do prawidłowego wzrostu); podejmujemy decyzję o hodowli wybranego zwierzątka; zbieramy i eksponujemy na bieżąco „dary jesieni”; prowadzimy obserwacje pogody i notujemy w klasowym kalendarzu pogody.

          3.  W ogrodzie/na polu:

          • rozróżnianie i nazywanie warzyw (marchew, pietruszka, burak, sałata, kapusta, cebula, kalafior, dynia, fasola, pomidor); nazywanie i wskazywanie ich czesi jadalnych;
          • zbiór warzyw; wartości odżywcze; surówki; różne sposoby przechowywania warzyw, przetwory; usuwanie chwastów (oset, pokrzywa);
          • rozpoznawanie i nazywanie ozdobnych roślin kwiatowych: aster, chryzantema, nasturcja, nagietek, pelargonia i inne rośliny dostępne obserwacji;
          • więdnięcie roślin; zabezpieczanie wieloletnich roślin ozdobnych przed zimą (np. róż).

          4.   Wsadzie:

          • rozpoznawanie i nazywanie drzew owocowych (jabłoń, grusza, śliwa) i krzewów owocowych (agrest, malina, porzeczka);
          • sposoby zbierania i przechowywania owoców; wartości odżywcze; sałatki owocowe; przetwory.

          5.   W parku/w lesie: (dzieciom w mieście łatwiej jest obserwować park; dzieciom na wsi- las):

          • rozpoznawanie po liściach i owocach wybranych drzew liściastych (np. jarzębina, kasztanowiec, dąb, klon, brzoza, wierzba) oraz drzew iglastych (sosna, świerk);
          • opadanie liści z drzew liściastych – próba wyjaśnienia, dlaczego tak się dzieje;
          • odlot ptaków (np. bocianów, jaskółek, kukułek, szpaków);
          • poznanie kilku zwierząt żyjących w naturalnym środowisku: ich wygląd, sposób odżywiania i przygotowanie się do przetrwania zimy (wiewiórka, lis, zając, sarna, dzik, kret, żaba); zagrożenia czyhające na człowieka ze strony chorych lub niebezpiecznych zwierząt;
          • zbieranie leśnych nasion i owoców w celu dokarmiania zwierząt zimą; zbieranie grzybów; zagrożenia związane z trującymi owocami i grzybami.

          Zima

          1.   Zjawiska atmosferyczne:

          • temperatura – obserwacja zmiennych warunków pogodowych: słońce świeci coraz krócej i dostarcza coraz mniej ciepła, wcześniej zapada zmrok; noce długie – dni krótkie; niska temperatura powietrza, mróz (lekki, siarczysty);
          • wiatr – obserwacja kierunku i siły wiatru (cisza, wietrzyk, wichura); mroźny wiatr.
          • opady – śnieg, śnieg z deszczem, grad i związane z nimi zjawiska: szadź, gołoledź, zamieć, odwilż, zamarzanie wody, sople lodu.

          2.   W klasowym kąciku przyrody:

          • systematyczna opieka nad hodowlami założonymi jesienią;
          • hodowanie w skrzynkach pietruszki, rzeżuchy, szczypiorku; poznawanie warunków koniecznych do życia roślin (światło, woda, powietrze);
          • doświadczalne stwierdzanie czystości śniegu.

          3.   W parku/w lesie:

          • rozpoznawanie drzew iglastych (sosna, świerk);
          • przyrodaodpoczywa; znaczenie pokrywy śnieżnej dla roślin i zwierząt; zmiany w wyglądzie zwierząt (gęstnienie sierści, zmiana jej koloru), zapadanie w sen zimowy;
          • konieczność dokarmiania zwierząt (sarny, jelenie, dziki, zające) – paśniki; poznawanie zwierząt chronionych;
          • systematyczne dokarmianie ptaków; rozpoznawanie ptaków gromadzących się w miejscach dokarmiania (sikorka, wróbel, kruk, sroka, wrona, gil).

          4. W domu:

          • opieka nad roślinami doniczkowymi; poznawanie wybranych roślin egzotycznych; rozpoznawanie wybranych owoców roślin egzotycznych; nabywanie wiedzy o ich środowisku życia;
          • opieka nad kotem i psem.

          Wiosna

          1.  Zjawiska atmosferyczne:

          • temperatura – obserwacja zmiennych warunków pogodowych: słońce świeci dłużej i wędruje wyżej po niebie; robi się coraz cieplej; dzień się wydłuża; skutki tego: topnieje śnieg i lód na zbiornikach wody; robi się błoto, na rzekach spiętrza się kra lodowa;
          • wiatr – obserwowanie kierunku i siły wiatru; osuszające działanie wiatru;
          • opady – deszcz, deszcz ze śniegiem; zmienność i kapryśność pogody; błoto; parowanie wody.

          2.  W klasowym kąciku przyrody:

          • obserwowanie rozwoju liści i kwiatów na gałązkach roślin hodowanych w naczyniu z wodą (brzoza, forsycja);
          • wysiewanie nasion do skrzynek; pielęgnowanie i obserwowanie ich kiełkowania i wzrostu; znaczenie wody, światła i powietrza w wegetacji roślin.

          3.  W ogrodzie/na polu:

          • zapoznanie się z nasionami warzyw (marchew, ogórek, dynia, burak, fasola itp.);
          • przygotowanie zagonków do siewu warzyw; rozróżnianie i nazywanie narzędzi ogrodowych; odróżnianie chwastów, np. oset, pokrzywa;
          • rozpoznawanie wybranych roślin kwitnących wiosną (krokus, bratek, żonkil, narcyz, tulipan, szafirek, hiacynt itp.);
          • obserwowanie wyglądu i zachowania takich zwierząt, jak: mrówka, dżdżownica, pszczoła, osa, trzmiel, motyl; szkodniki ogrodowe; zwierzęta pożyteczne;
          • rozpoznawanie krzewów ozdobnych (bez, forsycja, jaśmin i itp.).

          4.  W sadzie:

          • obserwowanie prac pielęgnacyjnych w sadzie: bielenie i przycinanie drzew;
          • obserwowanie pąków i kwiatów drzew i krzewów owocowych; porównywanie kwiatów jabłoni, śliw, grusz, brzoskwini;
          • dostrzeganie bogactwa barw, kształtów, zapachów, dźwięków wiosny;
          • rozpoznawanie i nazywanie ptaków ogrodowych (szpak, kos); ich znaczenie w walce ze szkodnikami; zakładanie budek lęgowych; ochrona ptasich gniazd.

          5.  W parku/w lesie:

          • pierwsze wiosenne rośliny kwiatowe (przebiśnieg, zawilec, fiołek, konwalia); poznawanie roślin chronionych;
          • budzenie się drzew i krzewów do życia (bazie wierzbowe, kwiaty forsycji itp.);
          • powrót ptaków, zakładanie gniazd, opieka nad pisklętami;
          • ruch w mrowisku.

          6.  W domu:

          • segregowanie śmieci;
          • rozumienie znaczenia pojęcia opakowanie ekologiczne;
          • oszczędzanie wody;
          • rozumienie znaczenia wody dla życia roślin i zwierząt.

           

          W wyniku edukacji przyrodniczej uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć umiejętności wyszczególnione w Podstawie Programowej:

          Edukacja przyrodnicza. Wychowanie do rozumienia i poszanowania przyrody ożywioneji nieożywionej. Uczeń kończący klasę I:

          1. w zakresie rozumienia i poszanowania świata roślin i zwierząt:
          2. rozpoznaje rośliny i zwierzęta żyjące w takich środowiskach przyrodniczych, jak park, las, pole uprawne, sad i ogród (działka),
          3. zna sposoby przystosowania się zwierząt do poszczególnych pór roku: odloty i przyloty ptaków, zapadanie w sen zimowy,
          4. wymienia warunki konieczne do rozwoju roślin i zwierząt w gospodarstwie domowym, w szkolnych uprawach i hodowlach itp.; prowadzi proste hodowle i uprawy (w szczególności w kąciku przyrody),
          5. wie, jaki pożytek przynoszą zwierzęta środowisku: niszczenie szkodników przez ptaki, zapylanie kwiatów przez owady, spulchnianie gleby przez dżdżownice,
          6. zna zagrożenia dla środowiska przyrodniczego ze strony człowieka: wypalanie łąk i ściernisk, zatruwanie powietrza i wód, pożary lasów, wyrzucanie odpadówi spalanie śmieci itp.; chroni przyrodę: nie śmieci, szanuje rośliny, zachowuje ciszę w parku i w lesie, pomaga zwierzętom przetrwać zimę i upalne lato,
          7. zna zagrożenia ze strony zwierząt (niebezpieczne i chore zwierzęta) i roślin (np. trujące owoce, liście, grzyby) i wie, jak zachować się w sytuacji zagrożenia,
          8. wie, że należy oszczędzać wodę; wie, jakie znaczenie ma woda w życiu człowieka, roślin i zwierząt,
          9. wie, że należy segregować śmieci; rozumie sens stosowania opakowań ekologicznych;
          10. w zakresie rozumienia warunków atmosferycznych:
          11. obserwuje pogodę i prowadzi obrazkowy kalendarz pogody,
          12. wie, o czym mówi osoba zapowiadająca pogodę w radiu i w telewizji i stosuje się do podanych informacji o pogodzie np. ubiera się odpowiednio do pogody,
          13. nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku, podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody,
          14. zna zagrożenia ze strony zjawisk przyrodniczych, takich jak: burza, huragan, powódź, pożar i wie jak zachować się w sytuacji zagrożenia.

          Edukacja społeczna

          Budowanie pozytywnego obrazu siebie

          1.  Dostrzeganie swej indywidualności w sferze:

          • fizycznej: wyróżnianie i nazywanie części ciała (głowa, tułów, ręce, nogi, brzuch); porównywanie siebie z innymi osobami - cechy wspólne: te same części ciała; cechy różniące: kolor oczu, włosów, wzrost itp.);
          • zmysłowej - dostrzeganie, że poznawanie świata odbywa się za pomocą wzroku, dotyku, słuchu, węchu, smaku; porównywanie sprawności tych narządów podczas zabaw i nauki;
          • emocjonalnej - rozpoznawanie emocji wyrażanych przez siebie i przez inne osoby, takich jak: radość, smutek, gniew, złość, czułość, życzliwość;
          • intelektualnej - respektowanie zasady: „najpierw myślę, później działam”.

          2.  Poczucie własnej wartości:

          •   stwarzanie sytuacji, w których dziecko przekonuje się i stwierdza, w czym jest dobre, a w czym najlepsze (np. jestem dobry w liczeniu do stu, jestem najlepszy w grze w piłkę).

          3.  Dbanie o zdrowie i schludny wygląd:

          • odżywianie: rozumienie, dlaczego należy jeść regularnie urozmaicone posiłki; przyrządzanie sałatek warzywnych i owocowych; wyrabianie nawyku sprawdzania terminów przydatności produktów do spożycia;
          • higiena osobista: nabywanie przekonania o konieczności mycia rąk (szczególnie po wyjściu z toalety, po zajęciach plastycznych, przed posiłkami) i czyszczenia zębów po każdym posiłku; opanowanie tych czynności; właściwe korzystanie z urządzeń sanitarnych; zakrywanie ust podczas kaszlu i kichania; dbanie o porządek w tornistrze i swoim pokoju;
          • bezpieczeństwo: przestrzeganie zasad bezpieczeństwa obowiązujących w klasie, w szkole; uświadamianie konsekwencji zachowań zagrażających bezpieczeństwu (popychanie, podstawianie nogi, bieganie na oślep); przestrzeganie zakazu zabaw w miejscu niedozwolonym; kształtowanie świadomego poznawania i przestrzegania zasad ruchu drogowego dla pieszych; zaufanie do policjanta jako osoby pomagającej w sytuacji zagrożenia; znajomość numeru domowego telefonu i adresu zamieszkania;

          •   odpoczynek: rozumienie znaczenia ruchu dla rozwoju swojego organizmu; uprawianie wybranych sportów letnich i zimowych, np.: jazda na sankach, łyżwach, deskorolce, rowerze, gra w piłkę; rozumienie potrzeby odpowiedniej ilości snu; uprawianie swoich hobby; oglądanie dozwolonych programów TV, gra w rozmaite gry stolikowe.

           

          Poznawanie zasad życia w rodzinie

          1.  Identyfikowanie się z rodziną i jej tradycjami:

          • pamiętanie swojego nazwiska oraz nazwisk dziadków i krewnych;
          • odczuwanie poczucia bezpieczeństwa wśród członków rodziny;
          • chętne uczestniczenie w rodzinnych świętach i uroczystościach;
          • poznawanie historii rodziny poprzez oglądanie zdjęć, słuchanie opowiadań rodziców, dziadków.

          2.  Tworzenie życzliwych więzi rodzinnych:

          • okazywanie miłości członkom rodziny; wczuwanie się w ich smutki i radości;
          • darzenie szacunkiem rodziców i dziadków;
          • sprawianie radości rodzicom, rodzeństwu, dziadkom;
          • dzielenie się swoimi problemami, sukcesami i porażkami.

          3.  Podejmowanie i wypełnianie obowiązków domowych:

          • poznanie swoich stałych obowiązków i wykonywanie ich bez przypominania; wykonywanie prac lubianych i mniej lubianych, ale koniecznych;
          • wspólne troszczenie się o czystość i higienę pomieszczeń; utrzymywanie w porządku swoich zabawek i przyborów szkolnych.

          Poznawanie reguł współżycia i współdziałania w społeczności szkolnej

          1.  Poznawanie zasad bycia uczniem:

          • systematyczne poznawanie praw i obowiązków ucznia; pomaganie nauczycielce w przygotowaniu pomocy dydaktycznych; sumienne pełnienie dyżurów w klasie; poszanowanie podręczników i przyborów szkolnych, sumienne wykonywanie powierzonych zadań edukacyjnych i organizacyjnych; odpowiednie zachowywanie się w klasie, w szatni, szkolnej świetlicy, bibliotece itp.;
          • rozbudzanie ciekawości poznawczej i cierpliwości w dochodzeniu do wiedzy;
          • traktowanie nauki szkolnej nie tylko jako obowiązku, ale także jako przyjemności;
          • poznawanie, jak uczą się koledzy w innych krajach, w szczególności w kraju nauczanego języka;
          • nabywanie umiejętności korzystania z różnych źródeł informacji;
          • uczenie się właściwej reakcji emocjonalnej na sukces lub porażkę.

          2.  Poznawanie zasad bycia dobrym kolegą:

          • nawiązywanie serdecznych stosunków z kolegami w klasie; okazywanie sobie życzliwości;
          • przestrzeganie kulturalnego odnoszenia się do siebie nawzajem, stosowanie zwrotów grzecznościowych (przepraszam, proszę, dziękuję);
          • sprawianie radości kolegom, składanie im życzeń imieninowych, wykonanych osobiście upominków;
          • opiekowanie się kolegami potrzebującymi pomocy; właściwe odnoszenie się do dzieci niepełnosprawnych;
          • unikanie krzyku, kłótni, i innych zachowań agresywnych w kontaktach z kolegami;
          • poszanowanie cudzej własności.

          Poznawanie społeczności lokalnej i narodowej

          1.  Poznawanie swej miejscowości i regionu:

          • znajomość nazwy swojej miejscowości (nazwa wsi, miasta, dzielnicy, ulicy); znajomość adresu dziadków (nazwa miasta, ulicy);
          • interesowanie się historią swojego miasta (wsi, okolicy); słuchanie i opowiadanie związanych z nim legend; poznawanie tradycji związanych z własnym regionem (stroje, pieśni, tańce, zdobnictwo);
          • poznawanie pracy w pobliskich obiektach usługowych;
          • poznawanie obiektów użyteczności publicznej (apteka, straż pożarna, przychodnia lekarska, policja itp.); utrwalanie nawyku kulturalnego zachowania się w miejscach publicznych oraz miejscowych środkach lokomocji;
          • dbanie o estetykę otoczenia; o dobre stosunki sąsiedzkie.

          2.  Nabywanie wiedzy o kraju ojczystym:

          • nabywanie świadomości narodowej: mówimy po polsku, jesteśmy Polakami, nasz kraj to Rzeczpospolita Polska;
          • rozpoznawanie godła i barw ojczystych; rozumienie pojęcia Ojczyzna; wskazywanie na mapie stolicy Polski oraz największych rzek (Wisła, Odra);
          • słuchanie hymnu narodowego - śpiewanie pierwszej zwrotki;
          • poznawanie legend związanych z powstaniem Polski i wybranych jej miast;
          • poznawanie sławnych Polaków;
          • zapoznanie z pojęciem Unii Europejskiej i przynależnością do niej Polski.

          3.  Nabywanie wiedzy o naszej planecie Ziemi:

          • oglądanie ilustracji z układem planet naszej galaktyki; zrozumienie, że Ziemia jest jedną z ośmiu planet krążących wokół Słońca; oglądanie Ziemi na globusie;
          • interesowanie się życiem ludzi w różnych punktach naszej planety; akceptowanie ludzi mimo ich różnic (kolor skóry, sposób mówienia, ubierania się); poznawanie sposobów porozumiewania się werbalnego (nauka języka obcego) i pozawerbalnego (gesty, ruchy, mimika);
          • poznawanie zagrożeń dla środowiska przyrodniczego wynikających z działalności człowieka – zatruwanie powietrza i wód, zaśmiecanie, przyczynianie się do pożarów lasów i łąk;
          • uświadamianie konieczności ochrony środowiska naturalnego; segregowanie śmieci, stosowanie opakowań ekologicznych i toreb wielokrotnego użytku; troszczenie się o rośliny i zwierzęta z najbliższego otoczenia; oszczędzanie wody i energii elektrycznej; znaczenie wody dla człowieka i wszystkich organizmów żywych.

           

          W wyniku edukacji społecznej uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć następujące umiejętności wyszczególnione w Podstawie Programowej:

           

          Edukacja społeczna. Wychowanie do zgodnego współdziałania z rówieśnikami i dorosłymi. Uczeń kończący klasę I:

          1. potrafi odróżnić, co jest dobre, a co złe w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi; wie, że warto być odważnym, mądrym i pomagać potrzebującym; wie, że nie należy kłamać lub zatajać prawdy;
          2. współpracuje z innymi w zabawie, w nauce szkolnej i w sytuacjach życiowych; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych, grzecznie zwraca się do innych w szkole, w domu i na ulicy;
          3. wie, co wynika z przynależności do swojej rodziny, jakie są relacje między najbliższymi, wywiązuje się z powinności wobec nich;
          4. ma rozeznanie, że pieniądze otrzymuje się za pracę; dostosowuje swe oczekiwania do realiów ekonomicznych rodziny;
          5. zna zagrożenia ze strony innych ludzi; wie, do kogo i w jaki sposób należy się zwrócić o pomoc;
          6. wie, gdzie można bezpiecznie organizować zabawy, a gdzie nie można i dlaczego;
          7. potrafi wymienić status administracyjny swojej miejscowości (wieś, miasto); wie, czym zajmuje się np. policjant, strażak, lekarz, weterynarz; wie, jak można się do nich zwrócić o pomoc;
          8. wie, jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a Polska znajduje się w Europie; zna symbole narodowe (flaga, godło, hymn narodowy), rozpoznaje flagę i hymn Unii Europejskiej.

          Edukacja plastyczna

          Percepcja sztuki - odbiór wypowiedzi i wykorzystywanie informacji

          • kształt: bryłowaty, płaski, trójkątny, kwadratowy, prostokątny, owalny;
          • faktura: gładki, matowy, lśniący, szorstki, chropowaty, śliski;
          • wielkość: duży, mały, cienki, gruby, niski, wysoki;
          • usytuowanie w przestrzeni: blisko, daleko, wyżej, niżej, na dole, u góry; po lewej stronie, z prawej strony;
          • oddalenie: blisko, daleko, bliżej, nieco dalej;
          • barwa: jasna, ciemna, żółta, pomarańczowa, czerwona, fioletowa, brązowa, ciemnozielona, ciemnoniebieska, czerwono-niebieska, niebiesko-zielona;
          • rytm: w powtarzaniu się kształtów, barw, faktury, wielkości;
          • dostrzeganie wymienionych wyżej obiektów obserwacji w przedmiotach, postaci ludzkiej, w ozdobach.

          Ekspresja przez sztukę - tworzenie wypowiedzi

          1.  Rysowanie:

          • pojedynczych przedmiotów, postaci ludzi, zwierząt, roślin, zjawisk;
          • ilustrowanie scen związanych z własnymi przeżyciami i treścią czytanych tekstów i opowiadanych wydarzeń, legend; przedstawianie zdarzeń rzeczywistych i fantastycznych;
          • ćwiczenia w rysowaniu: ołówkiem, patykiem, piórkiem, kredką świecową, kredką pastelową, kredą, mazakiem;
          • spostrzeganie, że głównym środkiem wyrazu w rysunku jest linia; dziecko uczy się rysowania różnego rodzaju linii: prostych falistych, wahadłowych, zygzakowatych, krzyżujących się, splątanych, owalnych.

          2.  Malowanie:

          • pędzlem i farbami kryjącymi (plakatowymi i temperowymi) na papierze i kartonie;
          • poznawanie rodzajów pędzli do malowania: cienkie – szerokie, twarde – miękkie;
          • nazywanie używanych do malowania barw (gotowych); rozróżnianie barw jasnych i ciemnych.

          3.  Kształtowanie wytworów płaskich i przestrzennych:

          • wycinanie i wydzieranie z papieru; tworzenie kompozycji płaskich;
          • budowanie z klocków;
          • lepienie z gliny, masy solnej, modeliny;
          • wykonywanie ludzików i zwierzątek z owoców drzew i krzewów (kasztany, żołędzie, szyszki, jarzębina itp.);
          • tworzenie prostych kształtów z papieru metodą orgiami;
          • wykonywanie przedmiotów użytecznych, np. maska na bal, broszka dla mamy, babci; lalka, pacynka do teatrzyku klasowego.

          Recepcja sztuki - analiza i interpretacja wytworów kultury

          •   zapoznawanie z dziedzinami sztuk plastycznych, z ich wykonawcami i ich dziełami: architektura – architekt – projekt; malarstwo – malarz – obraz; rzeźba – rzeźbiarz – rzeźba.

           

          W wyniku edukacji plastycznej uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć następujące umiejętności wyszczególnione w Podstawie Programowej:

          Edukacja plastyczna. Poznawanie architektury, malarstwa i rzeźby. Wyrażanie własnych myśli i uczuć w różnorodnych formach plastycznych. Przygotowanie do korzystania z medialnych środków przekazu. Uczeń kończący klasę I:

          1. wypowiada się w różnych technikach plastycznych na płaszczyźnie i w przestrzeni; posługuje się takimi środkami wyrazu plastycznego jak kształt, barwa, faktura;
          2. ilustruje sceny i sytuacje (realne i fantastyczne) inspirowane wyobraźnią, baśnią, opowiadaniem, muzyką; korzysta z narzędzi multimedialnych;
          3. wykonuje proste rekwizyty (np. lalkę, pacynkę) i wykorzystuje je w małych formach teatralnych; tworzy przedmioty charakterystyczne dla sztuki ludowej regionu, w którym mieszka;
          4. rozpoznaje wybrane dziedziny sztuki: architekturę (także architekturę zieleni), malarstwo, rzeźbę, grafikę; wypowiada się na ich temat.

          Edukacja muzyczna

          Odtwarzanie muzyki

          1.   Śpiew:

          • wsłuchiwanie się w dźwięki mowy; rytmiczne recytowanie tekstów – poprawne fonetycznie, artykulacyjnie, intonacyjnie; ze zróżnicowaniem tempa, dynamiki i barwy głosu; z odpowiednią regulacją oddechu;
          • wsłuchiwanie się w dźwięki przyrody: naśladowanie miauczenia kota, szelestu liści, szumu wody itp.;
          • wsłuchiwanie się w dźwięki otoczenia; naśladowanie warkotu motoru, klaksonu samochodu; dźwięku syreny strażackiej itp.;
          • odróżnianie głosów męskich i żeńskich;
          • porównywanie wysokości dwóch dźwięków; dźwięki wysokie (cienkie) – dźwięki niskie (grube); łączenie rozpoznawania z ruchem: dźwięk wysoki – wspięcie na palce, dźwięk niski – przysiad;
          • wdrażanie do określania linii melodycznej piosenki ruchem ręki;
          • rozpoznawanie znanych piosenek na podstawie melodii lub jej fragmentu zaśpiewanej przez nauczycielkę;
          • uczenie się i śpiewanie piosenek - śpiew zbiorowy i indywidualny.

          2.   Gra na instrumentach:

          • wydobywanie dźwięków z przedmiotów: klocki, papier, pudełka, folie, butelki szklane, plastikowe;
          • akompaniowanie do piosenek i zabaw ruchowych z zastosowaniem naturalnych efektów akustycznych: tupanie, klaskanie, pstrykanie, uderzanie o uda;
          • zapoznanie z budową i sposobem grania na instrumentach niemelodycznych: grzechotka, bębenek, trójkąt, tamburyno, drewienka, kastaniety.

          3.  Ruch z muzyką:

          • zabawy bieżne: szybkie reagowanie na różne sygnały muzyczne;
          • zabawy ze śpiewem;
          • uczenie się prostych form tanecznych: krok podstawowy, skoki i podskoki, klaskanie, grożenie palcem, ruchy naśladujące pracę w różnych zawodach.

          Tworzenie muzyki

          1.   Tworzenie rytmu:

          • wypowiadanie krótkich tekstów ze zmianą tempa, dynamiki, artykulacji i intonacji głosu;
          • recytowanie rytmiczne sylab, słów, zdań;
          • powtarzanie tematów rytmicznych w formie „echa": klaskanie, stukanie, recytacja, ruch, gra na instrumentach.

          2.   Tworzenie melodii:

          •   rozwijanie inwencji twórczej: improwizowanie głosem (śpiewanie swojego imienia, śpiewanie pytania, odpowiedzi); improwizacje wokalne do krótkich, prostych wierszowanek, przysłów.

          3.   Improwizowanie ruchu:

          •   improwizowanie ruchem - swobodne poruszanie się w takt muzyki; naśladowanie ruchów zwierząt, szumu drzew, szumu morskich fal, burzy, deszczu o różnym
          nasileniu itp.

          4.   Tworzenie form muzycznych:

          • tworzenie muzycznych ilustracji do wierszy i opowiadań;
          • rysowanie i malowanie ilustracji do słuchanej melodii, piosenki;
          • tworzenie własnych układów tanecznych do utworu muzycznego.

          Percepcja muzyki

          1.  Percepcja elementów muzyki:

          • słuchanie ciszy; rozpoznawanie i naśladowanie głosów z otoczenia;
          • słuchanie muzyki instrumentalnej na żywo: śpiewanie i granie przez nauczycielkę;
          • słuchanie muzyki odtwarzanej mechanicznie (płyta CD, kaseta magnetofonowa, audycja TV);
          • udział w koncertach muzycznych; nabywanie kultury słuchania muzyki i właściwe-go zachowania się podczas koncertu;
          • rozpoznawanie głosów ludzkich: sopran i bas;
          • poznawanie i różnicowanie głosów instrumentów muzycznych.

           

          W wyniku edukacji muzycznej uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć następujące umiejętności wyszczególnione w Podstawie Programowej:

          Edukacja muzyczna. Wychowanie do odbioru i tworzenia muzyki: śpiewanie i muzykowanie, słuchanie i rozumienie. Uczeń kończący klasę I:

          1. powtarza prostą melodię; śpiewa piosenki z repertuaru dziecięcego, wykonuje śpiewanki i rymowanki;
          2. odtwarza proste rytmy głosem i na instrumentach perkusyjnych; wyraża nastrój i charakter muzyki pląsając i tańcząc (reaguje na zmianę tempa i dynamiki);
          3. realizuje proste schematy rytmiczne (tataizacją, ruchem całego ciała);
          4. wie, że muzykę można zapisać i odczytać;
          5. świadomie i aktywnie słucha muzyki, potem wyraża swe doznania werbalnie i niewerbalnie;
          6. kulturalnie zachowuje się na koncercie oraz w trakcie śpiewania hymnu narodowego.

           

          Zajęcia techniczne

          Znajomość własności różnych materiałów

          1.   Rozpoznawanie materiałów przydatnych do majsterkowania:

          • przyrodniczych: żołędzie, kasztany, owoce, warzywa, jarzębina, szyszki, kora, suszone trawy, kwiaty, glina, masa solna;
          • papierniczych: karton, papier, bibuła, tektura, bibułka gładka i marszczona, serwetki stołowe, papier: gazetowy, maszynowy, śniadaniowy, zeszyty z kolorowym papierem;
          • włókienniczych: skrawki materiałów, wstążki, nici, włóczka, tasiemka, sznurek;
          • tworzyw sztucznych: folia aluminiowa, kapsle, plastikowe buteleczki po produktach spożywczych itp.;

           

          1. Zapoznawanie z cechami wybranych materiałów: miękki – twardy, gładki – chropowaty, lśniący – matowy;
          2. Umiejętne dobieranie materiału do wykonywanego obiektu.

          Bezpieczne posługiwanie się prostymi narzędziami

          • nabywanie wprawy w używaniu takich narzędzi, jak: nóż, nożyczki, kolec, zszywacz biurowy, dziurkacz, kostka introligatorska; igła, naparstek, agrafka; linijka, naczynie do kleju, pędzelek, szablony, ściereczka do rąk;
          • zapoznawanie ze sposobami łączenia materiałów: sklejanie, zszywanie, spinanie;
          • poznawanie sposobów przechowywania i konserwowania używanych narzędzi;
          • zapoznawanie ze sposobami udzielania pierwszej pomocy przy skaleczeniach.

          Bezpieczne korzystanie z domowych urządzeń technicznych

          • zapoznanie z ogólnymi zasadami działania latarki, zegara, odkurzacza, sokowirówki;
          • kształcenie umiejętności włączania (w obecności dorosłych) radia, telewizora, magnetofonu;
          • zapoznawanie z obsługą telefonu, domofonu (o ile taki jest w domu);
          • wskazywanie zagrożeń wynikających z niewłaściwego posługiwania się urządzeniami elektrycznymi i gazowymi.

          Planowanie i organizacja pracy przy montażu wytworów technicznych

          • sprecyzowanie zadania;
          • zgromadzenie odpowiednio dobranego materiału i potrzebnych narzędzi;
          • odpowiednie przygotowanie miejsca pracy;
          • ustalenie kolejności wykonywanych czynności (mierzenie, wycinanie, klejenie, ozdabianie itp.);
          • wykonanie, np. ludzików i zwierzątek z materiału przyrodniczego, zabawek (latawce, wiatraczki, tratwy), przedmiotów użytecznych (koperty, pudełka, korale itp.);
          • oszczędne gospodarowanie materiałami;
          • dbanie o ład i porządek w miejscu pracy;
          • wykazywanie twórczej inwencji przy tworzeniu swojego dzieła.

          Zapoznawanie z wybranymi zawodami, głównie związanymi z techniką

           

          W wyniku edukacji technicznej uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć następujące umiejętności wyszczególnione w Podstawie Programowej:

          Zajęcia techniczne. Wychowanie do techniki (poznawanie urządzeń, obsługiwanie i szanowanie ich) i działalność konstrukcyjna dzieci. Uczeń kończący klasę I:

          1)   w zakresie wychowania technicznego:

          1. wie, jak ludzie wykorzystywali dawniej i dziś siły przyrody (wiatr, wodę); majsterkuje (np. latawce, wiatraczki, tratwy),
          2. zna ogólne zasady działania urządzeń domowych (np. latarki, odkurzacza, zegara), posługuje się nimi, nie psując ich,
          3. buduje z różnorodnych przedmiotów dostępnych w otoczeniu np. szałas, namiot, wagę, tor przeszkód; w miarę możliwości konstruuje urządzenia techniczne z gotowych zestawów do montażu, np. dźwigi, samochody, samoloty, statki, domy;

          2)   w zakresie dbałości o bezpieczeństwo własne i innych:

          1. utrzymuje porządek wokół siebie (na swoim stoliku, w sali zabaw, szatni i w ogrodzie), sprząta po sobie i pomaga innym w utrzymywaniu porządku,
          2. zna zagrożenia wynikające z niewłaściwego używania narzędzi i urządzeń technicznych,
          3. wie, jak należy bezpiecznie poruszać się na drogach (w tym na rowerze) i korzystać ze środków komunikacji; wie, jak trzeba zachować się w sytuacji wypadku, np. umie powiadomić dorosłych, zna telefony alarmowe.

           

          Wychowanie fizyczne

          Zabawy i gry ruchowe

          • zabawy orientacyjno-porządkowe, np. powódź, reagowanie na ruchy rąk, policjant regulujący ruchem drogowym, piłka parzy;
          • zabawy na czworakach, np. pieski na spacer – pieski do domu, swobodne biegi na czworakach;
          • zabawy bieżne, np. lawina, wilk i owce, wiewiórki do dziupli;
          • zabawy rzutne, np. poczta, zaganianie świnki;
          • zabawy skoczne, np. bocian i żabki, przeprawa przez rzekę, spłoszone wróbelki;
          • zabawy na śniegu i lodzie, np. lepienie bałwana, rzucanie śnieżkami, ślizganie się bez łyżew.

          Zabawy porządkowe

          • ustawienie w rozsypce;
          • ustawienie w kolumnie pojedynczej (w kolejce);
          • ustawienie w szeregu (płotek);
          • ustawienie w kolumnie dwójkowej (parami);
          • formowanie koła.

          Zabawy kształtujące

          • ćwiczenia ramion: w staniu, w siadach skrzyżnym i klęcznym wyprosty ramion w bok z różnych położeń (np. mierzenie płótna); wznosy w różnych kierunkach; klaskanie przed sobą i nad głową; wymachy ramion w przód i w tył (wiatraczek, wahadło zegara);
          • ćwiczenia nóg: siad skrzyżny, klęczny; przysiad podparty; marsz w miejscu z wysokim unoszeniem kolan (chód konika, bociana); przysiady i wyprosty z wyciąganiem się do góry (karły i olbrzymy, krzaczki i wysokie drzewa); podskoki (pajac, piłeczka);
          • ćwiczenia usprawniające stopę: chód we wspięciu, chód na zewnętrznych krawędziach stóp; chwytanie palcami stopy szarfy, zwitka papieru;
          • ćwiczenia głowy i szyi: kiwanie głową (ptaszek pije wodę); poprawne ustawienie głowy za pomocą przyboru (woreczek, krążek); oglądanie się za siebie;
          • ćwiczenia tułowia:

           

          1. skłony w przód z siadu klęcznego (koci grzbiet); skłony w przód z użyciem przyboru skakanka, szarfa, krążek, woreczek); w staniu – przełożenie kolejno nóg przez splecione ręce;
          2. skłony w tył: w leżeniu przodem naśladowanie wysuwania rogów przez ślimaka, patrzenia na słońce, grania na fujarce;
          3. ćwiczenie mięśni brzucha: z siadu skrzyżnego przejście do leżenia tyłem i powrót do siadu; w leżeniu na plecach jazda na rowerze, wskazywanie nogą sufitu, podawanie woreczka stopami do rąk;
          4. skłony w bok: w siadzie klęcznym rytmiczne skłony w bok (wahadło zegara); w siadzie skrzyżnym przenoszenie woreczka z jednej strony na drugą ponad głową;
          5. skręty: w dwójkach „piłowanie drzewa”, w siadzie skrzyżnym ruchy naśladujące łapanie motyla, z klaśnięciem;
          6. ćwiczenia poprawiające postawę, np. człowiek zmęczony – człowiek rześki, drzewo krzywe – drzewo proste.

          Zabawy z elementami równowagi

          • ćwiczenia równowagi bez przyrządów: przejście po narysowanej kresce (prostej, łamanej, krzywej); w staniu jednonóż przekładanie pod kolanem woreczka, piłeczki; układanie przyboru na kolanie;
          • ćwiczenia równowagi na przyrządzie; przejście po przeszkodach rzeczywistych lub narysowanych;
          • ćwiczenia zwinności: w siadzie podpartym wtaczanie piłeczki pod siebie; w pozycji na czworakach naśladowanie chodu kulawego lisa, wierzganie konika;
          • rzuty i chwyty woreczków, piłeczek indywidualnie lub w parach; rzuty ponad przeszkodę, rzuty na odległość;
          • skoki: przez przeszkodę (rów, kałużę); zeskok obunóż z ławeczki do przysiadu podpartego.

          Ćwiczenia muzyczno-ruchowe

          • zabawy ze śpiewem: zabawy inscenizowane, np. jedzie pociąg z daleka;
          • zabawy rytmiczne: np. cztery kroki marszu i cztery tupnięcia jednonóż;
          • korowody;
          • elementy tańców narodowych, np. krakowiak, tańce regionalne.

          Zajęcia sportowe

          • nauka pływania (jeżeli pozwolą na to warunki);
          • biegi, skoki, rzuty, wspinanie się; jazda na rolkach, rowerze, wrotkach;
          • saneczkarstwo i łyżwiarstwo;
          • gra w badmintona;
          • mini gry z piłką.

           

          W wyniku wychowania fizycznego uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć następujące umiejętności wyszczególnione w Podstawie Programowej:

          Wychowanie fizyczne. Kształtowanie sprawności fizycznej dzieci i edukacja zdrowotna. Uczeń kończący klasę I:

          1. uczestniczy w zajęciach rozwijających sprawność fizyczną, zgodnie z regułami;
          2. potrafi:
          3. chwytać piłkę, rzucać nią do celu i na odległość, toczyć ją i kozłować,
          4. pokonywać przeszkody naturalne i sztuczne,
          5. wykonywać ćwiczenia równoważne;
          6. dba o to, by prawidłowo siedzieć w ławce, przy stole itp.;
          7. wie, że choroby są zagrożeniem dla zdrowia i że można im zapobiegać poprzez: szczepienia ochronne, właściwe odżywianie się, aktywność fizyczną, przestrzeganie higieny; właściwie zachowuje się w sytuacji choroby;
          8. wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować środków chemicznych (np. środków czystości, środków ochrony roślin);
          9. wie, że dzieci niepełnosprawne znajdują się w trudnej sytuacji i pomaga im.

          Podane umiejętności dotyczą dzieci o prawidłowym rozwoju fizycznym. Umiejętności ruchowe dzieci niepełnosprawnych ustala się stosownie do ich możliwości.

          Zajęcia komputerowe

          Bezpieczeństwo i higiena pracy z komputerem

          • regulamin pracowni komputerowej
          • wpływ komputera na zdrowie człowieka.

          Zapoznanie z budową i podstawowym działaniem komputera

          • wyróżnianie i nazywanie elementów zestawu komputerowego
          • znajomość przeznaczenia poszczególnych elementów zestawu komputerowego
          • uruchamianie komputera za pomocą myszki i klawiatury
          • uruchamianie stacji dyskietek i stacji dysków CD
          • prawidłowe kończenie pracy z komputerem.

          Korzystanie z komputerowych gier i zabaw edukacyjnych

          • uruchamianie gier, zasady ich działania
          • wykorzystanie działania lewego i prawego przycisku myszki w edukacyjnych grach komputerowych
          • wykorzystanie do gier i zabaw edukacyjnych wybranych klawiszy z klawiatury komputerowej, np. klawiszy strzałek kursorów i klawisza Enter
          • wykonywanie kolejnych działań zgodnie z poleceniami.

          Próby rysowania – praca w edytorze grafiki Paint

          • zapoznanie z Przybornikiem
          • zapoznanie z działaniem wybranych narzędzi z Przybornika: Wypełnianie kolorem, Prostokąt, Elipsa, Tekst, Linia, Ołówek, Gumka, Aerograf, Pędzel, Lupa, Zaznacz, Zaznacz dowolny kształt
          • wykonywanie prostych poleceń z wykorzystaniem wybranych narzędzi z Przybornika
          • zapoznanie z możliwością powiększania, zmniejszania, usuwania i kopiowania wybranych elementów
          • próby wykonywania poleceń z wykorzystaniem umiejętności kopiowania, usuwania, zmniejszania i powiększania wybranych elementów rysunku

          Próby pisania liter i pojedynczych wyrazów – praca w edytorze tekstu Microsoft Word

          • zapoznanie z działaniem wybranych klawiszy na klawiaturze komputerowej: klawisze literowe, klawisz Spacji, klawisze Delete i Backspace, klawisz Alt Ctrl, klawisze Shift i Caps Lock, klawisz Enter
          • wykonywanie prostych poleceń z wykorzystaniem działania wybranych klawiszy

          W wyniku edukacji komputerowej uczniowie po ukończeniu klasy pierwszej powinni zdobyć następujące umiejętności, wyszczególnione w Podstawie Programowej:

          Zajęcia komputerowe. Uczeń kończący klasę I:

          1. posługuje się komputerem w podstawowym zakresie: uruchamia program, korzystając z myszy i klawiatury;
          2. wie, jak trzeba korzystać z komputera, żeby nie narażać własnego zdrowia;
          3. stosuje się do ograniczeń dotyczących korzystania z komputera.
    • Kontakty

      • Szkoła Podstawowa Nr 2 w Koronowie im. Jana Pawła II
      • (052) 3822620
      • Szkoła Podstawowa Nr 2 w Koronowie, ul. Dworcowa 48, 86-010 Koronowo 86-010 Koronowo Poland
  • Galeria zdjęć

      brak danych