Program artystyczny na DZIEŃ NAUCZYCIELA

 

  „ Miarą kultury społeczeństwa jest szacunek okazywany stanowi nauczycielskiemu”- myśl tę wypowiedziała Eliza Orzeszkowa , a ponieważ jest jak najbardziej aktualna, zasługuje dziś na przypomnienie.

 

 

   W imieniu uczniów naszej szkoły mam zaszczyt przywitać na dzisiejszej uroczystości :  szanowną dyrekcję, nauczycieli ,a wśród nich jubilatów, rodziców oraz pracowników administracji szkolnej.

     14 października 1773 roku Sejm Rzeczpospolitej zatwierdził Komisję Edukacji Narodowej-pierwszą w Europie państwową władzę oświatową powołaną przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Był to wielki krok w tworzeniu polskiego szkolnictwa na szczeblach: podstawowym, średnim i wyższym. Od tej pory dzień 14 października uznawany jest jako Dzień Nauczyciela.

     Z tej okazji pragniemy dyrekcji,  wszystkim nauczycielom oraz pracownikom administracji złożyć najserdeczniejsze życzenia :dużo zdrowia, uśmiechu na co dzień , satysfakcji z pracy i spełnienia marzeń. Życzymy także dużo dobroci od ludzi, pogody ducha i radości z życia.

 

        Z okazji dzisiejszego święta uczestnicy koła teatralnego oraz uczniowie klas: V c i f , VI a i c przygotowali program artystyczny , na który serdecznie zapraszam.

 

      WSZYSCY STJĄ NA SCENIE W ROZPROSZONEJ GRUPIE . Z PRZODU ZNAJDUJĄ SIĘ UCZNIOWIE- RECYTATORZY.

 

UCZEŃ 1

 Tyle jest zagadek na szerokiej ziemi,

Że ciągle pytamy : dlaczego? I po co?

Lecz jeżeli czegoś dowiedzieć się chcemy,

Nauczyciel  zawsze służy nam pomocą.

Nauczyciel umie  na zwyczajnej mapie

Co jest niby obraz tęczą malowany

Pokazać nie tylko kolorowy papier

Ale ląd prawdziwy, szumne oceany…

  

 

Uczeń 2

Co się w świecie działo , kiedyś przed wiekami?

Jakie były ludy i jacy królowie .

Wiemy o tym sporo, bo nam nasza pani

już opowiadała i jeszcze opowie.

 

Uczeń 3

A nauka bywa ciekawsza od bajek,

trzeba tylko słuchać i uważnie patrzeć.

 Gdy wiedzy przybywa, to życie się staje

O ileż piękniejsze, ciekawsze , bogatsze.

 

Uczeń 4

Rozchichotała się klasy połowa,

Śmieje się nie wiadomo pod czyim adresem-

A panią lub pana rozbolała głowa

I cisza w takiej chwili byłaby kompresem.

 

Uczeń 5

Można czasem niedobrze rozwiązać zadanie

Można nawet pomylić Mickiewicza z Edypem

Ale o jednym stale pamiętaj , kochanie

 Nie bądź dla nauczycieli i wychowawców nieprzyjemnym typem.

 

Uczeń 6

W życiu to takie proste :

Przyszedł człowiek, rękę uścisnął, podziękował.

Ale w poezji trudniej.

Poezja to trudne słowa

Uścisk dłoni to jedna chwila, gest paru sekund

Ale poezja ma być jak drzewo, co się schyla nad nurtem naszego wieku.

  

Uczeń 7

 

I ptaki mają być na tym drzewie i promieni słonecznych wiele.

Ja w tym wierszu wypowiadam całego siebie

Dla Was i o Was Kochani Nauczyciele.

Muzycy ,plastycy, w-efiści, matematycy, technicy, i informatycy

Poloniści, angliści, historycy, katecheci i biologowie

Pochwałę Waszej pracy

Śpiewam w gorącym słowie.

Bezmierny mój dług wdzięczności

Więc nie potrzeba jak w słońcu gorąca kapela

Żeby po całym świecie rozsławił się WYSIŁEK NAUCZYCIELA!

 

Uczeń 8

Jakże nie pisać wiersza,

Jakże nie płonąć w podzięce

Za światło co nas rozświetla, za dar najpiękniejszy,  ZA WIEDZĘ !

 

Uczeń 9

Także zadanie wychowawcy to praca nie łatwa,

Bo często leniwa i krnąbrna jest dziatwa

Kocha ona figle i chętnie się czubi

Lecz stroni od książek , uczyć się nie lubi.

Trzeba dużo zdrowia, dużo czasu stracić

Aby umysł ucznia rozwinąć, rozbudzić.

 Który gdy dorośnie, dopiero zrozumie

Jak jest w życiu ciężko, gdy się mało umie.  

  

      Piosenkę dla wychowawców zaśpiewa nasz zespół szkolny.

„ Do wychowawcy jeden krok „

 

 DO WYCHOWAWCY   (na melodię  Do zakochania jeden krok )

 

Mijają dni miesiące mija rok

Prawdziwe życie mija nas o krok

I z tym nam dobrze jest i nie jest

I niby nic nie dzieje się.

Świat nam nie wadzi lecz przez cały czas

Coś się gromadzi coś dojrzewa w nas

Co było ledwie rzewną

Zmienia się w pewność tego że:

 

Ref:

Do wychowawcy jeden krok jeden jedyny krok nic więcej

Do wychowawcy jeden krok trzeba go zrobić jak najprędzej

Dopóki jesteś w szkole tej dopóki się splatają drogi

Dopóki możesz zrobić to

Do wychowawcy jeden krok

 

A potem znowu codzienności kurz

Wspomnienia masz za sobą dawno już

I tylko jedno masz ze świata

Niezmienną pewność własnych wad

A potem braku zdarzeń znów nasz dość

I znów się zamiast marzeń zjawia ktoś

Ma imię adres nową klasę

I już nie sposób oprzeć się

  

Ref:

Do wychowawcy jeden krok jeden jedyny krok nic więcej

Do wychowawcy jeden krok trzeba go zrobić jak najprędzej

Dopóki jesteś w szkole tej dopóki się splatają drogi

Dopóki możesz zrobić to

Do wychowawcy jeden krok

   

Uczeń 10

W szkole są ławki, koledzy

I przyjaźń co jest drugim słońcem.

I tu źródło tryska wiedzy

Przejrzyste, czyste i gorące.

Lecz skąd to ciepło, ptaki, wzloty, skąd tyle słońca i wesela?

Dzisiaj myślimy wszyscy o tym :z serca i trosk Nauczyciela.

To on – nasz Drogi Wychowawca

Ożywia nas wciąż nową siłą!

Więc każdy sercem mu odpłaca

Bez niego szkoły by nie było.

 

Uczeń 11

Idą uczniowie …

A kto na czele?

Ich przewodnicy- NAUCZYCIELE

Przed nimi barwny krajobraz świata,

Uśmiechy godzin,

Wiedza skrzydlata.

Nad nimi słońce, a dookoła

tablica życia

wszystkich dni szkoła.

Idą uczniowie przez młodą zieleń,

a obok w kwiatach –NAUCZYCIELE.

 

 

CHCIELIBYŚMY ZAPROSIĆ TERAZ WSZYSTKICH NA PRZEDSTAWIENIE PT.

AWANS ZAWODOWY

 

 NARRATOR

Życie ciągle nas zaskakuje i przynosi niespodzianki. A gdyby tak na chwilę odwrócić role: nauczyciel jako uczeń? Przepytywany przy tablicy ? Nauczyciel do odpowiedzi?

  

 

MĄDRALA

Nie wszystko złoto ,co się świeci

Ani ten  mądry, co nosi okulary.

Zewnętrzna postać nie czyni natury.

Rozum - nie mina- świadczy o człowieku.

Jak się szuka , to się znajdzie rzeczy wszech przyczynę,

Słuchajcie jaką obwieścić przyszedłem nowinę.

W szkole, którą znacie, dnia pewnego

Zaczęła obradować komisja awansu nauczycielskiego,

Słodki raj belfrów zakłóciła i błogi spokój psuje,

Bo teraz się okaże, kto na awans zasługuje.

Biegają  po korytarzu  w nerwach profesorowie,

Każdy się zastanawia, co też komisja o nim powie?

  

NAUCZYCIEL BIOLOGII

Ach, co się stało? To niesłychane! Wszystkie pokoje pozamykane !

W oczach kolegów widzę błysk paniki.

Czyżby nam złodzieje pokradli dzienniki?

 

NAUCZYCIEL  MATEMATYKI

Czyśmy sobie może napytali biedy i zużyli cały zapas szkolnej kredy?

 

 NAUCZYCIEL POLSKIEGO

Ależ skąd!  Przyczyna zamieszania inna- to komisja wszystkiemu temu winna.

Zaraz nas wezmą w obroty, będą przepytywać…

  

KOMISJA

Prosimy pierwszego nauczyciela! Proszę nam opowiedzieć o swoim przedmiocie.

  

BIOLOG

Ptaki latają dookoła, ptaki, a każdy ćwierka: ktoś ty taki?

Jam przyjaciel motylków, ssaków , gadów , roślinek  a nawet dzieci…

Nie lubię tylko wilka, tego, co nosił razy kilka.

Najbardziej jednak kocham wróbelka!

Wróbelek ptaszyna niewielka, on brzydką stonogę pochłania,

Lecz nikt nie docenia wróbelka. Więc wołam: czy nikt nie pamięta,

Że wróbelek jest druh nasz szczery?

Kochajcie wróbelka, uczniowie, kochajcie do jasnej…anielki.

 

 KOMISJA

Prosimy następnego nauczyciela! Proszę nam opowiedzieć o swoim przedmiocie

 

NAUCZYCIEL  W-F

Ja odważny jestem jak lew, w wodzie czuje się jak ryba.

Jak jeleń biegam wśród drzew, z trampoliny jak ptak śmigam.

Po płotach mógłbym tak jak kot, nie istnieje dla mnie żadna przeszkoda.

Czasem tylko się zawaham , bo markowych spodni szkoda.

Zawsze lekkim krokiem przeskakuję po trzy schody,

Nie obawiam się zadyszki , zawsze będę wiecznie młody.

Dres? Dres noszę dla wygody.

 

KOMISJA

Prosimy kolejnego  nauczyciela! Proszę nam opowiedzieć o swoim przedmiocie

 

MATEMATYK

Entliczek, pentliczek, zielony dzienniczek,

Na kogo wypadnie , na tego bęc. Do tablicy numer pięć!

Czasem się mych uczniów muszę pytać tak:

Czemu ty sierotko pod tablicą stoisz? Zadania nie robisz? Chyba się mnie boisz?

 

UCZENNICA

Zadania nie zrobię, noga jestem z maty-znowu wpadnie lufa i lanie od taty!

 

MATEMATYK

Tu strach nie pomoże, to sprawy nie zmienia.

Czy to nie wstyd, nie znać tabliczki mnożenia?

Nie wstyd ci, dziewczyno, dorosłej pannicy

Że jak maluch na paluszkach musisz liczyć?

 

 UCZENNICA

Na palcach nie liczę, ale zdarza to się, że człowiek zapomni  8x8…

 

MATEMATYK

Zapamiętaj wierszyk-kruki lubią sery 8x8 jest 64.

Teraz idź do domu. Czołem ,czuwaj, cześć! 8x7 jest 56

 

KOMISJA

Prosimy następnego nauczyciela! Proszę nam opowiedzieć o swoim przedmiocie

 

POLONISTA

Być albo nie być-oto jest pytanie, na które odpowiedzi nigdy nie dostanę.

Samotność, cóż po ludziach. Czym geniusz dla tłumu?

Gdzie znajdzie się choć jeden światłego rozumu.

Gdzie uczeń, co z mej mowy całą myśl wysłucha?

Nieszczęsny, kto dla obcych całe gardło zdziera!

Język kłamie głosowi, a głos myślom kłamie,

Myśl moja z duszy leci bystro, nim się w słowach złamie.

Ech , na nic te moje westchnienia i liryki,

Kiedy na co dzień muszę w dyktandach poprawiać zwykłe byki…

   

 KOMISJA

Prosimy ostatniego nauczyciela! Proszę nam opowiedzieć o swoim przedmiocie

 

ANGLISTA

Krzywią się uczniowie, kiedy nowe słówka muszą poukładać sobie szybko w główkach.

Ciężko im zrozumieć, że znajomość obcego języka,

To dziś obowiązek dla Europejczyka.

Żeby nie musieli wstydzić się w rozmowie, każdy po angielsku o sobie coś powie.

Trochę pracy i nie będzie trudnością wcale czytanie dzieł Szekspira nawet  w oryginale.

Kiedy mnie pytają, po co uczą się tego wszystkiego, odpowiedź jest jedna-

Dzisiaj  wstydem  jest  kolego nie znać wcale angielskiego!

Och, która to godzina? Lekcja chyba się zaczyna!  Bye!

  

KOMISJA

Obradować długo wcale nie musimy, bo próżnego gadania bardzo nie lubimy.

Widzieliśmy dużo, zgodne nasze zdanie-każdy nauczyciel pochwałę dostanie.

Nasza opinia  taką ma treść-każdy belfer zasłużył na sześć!

 Żeby więc czas wszystkim się nie dłużył,

Oto nasz werdykt: każdy na awans zasłużył ! Gratulacje!

  

NARRATOR

Drodzy dyrektorzy!

 Niejedna szkoła , niejedna szkółka  znała przeróżne zioła i ziółka.

Choć ich nie było w żadnych zielnikach, z niejednym okazem dyrektor się stykał.

I choć w szkole różnie bywa, o czym wiecie sami

Dziękujemy za opiekę nad nami-ziółkami.

Ale szkoła to nie tylko nauczyciele i uczniowie, to także grono pracowników dbających o nasze bezpieczeństwo,  wygodę , wolny czas,  o to , byśmy czuli się dobrze w czystych, jasnych salach , byśmy mogli korzystać z  dostępu do różnych źródeł informacji, abyśmy  na terenie szkoły uzyskali pomoc, gdy zajdzie taka potrzeba. Wszystkim państwu przyczyniającym się do tego serdecznie dziękujemy i również składamy życzenia .

 

RECYTATOR

Być siewcą prawdy, mądrości , dobra, szlachetności,

Rozświetlać drogi tonące we mgłach fałszu i ciemności,

Uparcie niszczyć chwasty, mozolnie uprawiać ugory,

Nieść światło wiedzy, siać ziarna piękna i miłości.

 

Nauczycielska droga trudem i walką jest znaczona,

A los niesie niewdzięczną tym sercom zapłatę,

Wciąż troską , niepokojem, nadzieją jest ona,

Jakże ciężkie to brzemię nieść ludziom oświatę.

 

Nieść światu serce jasne, ciągle troski pełne,

Czy posiane ziarno wiedzy i ideałów nie zginie?

Czy go nie zniszczy przyziemność , nie zagłuszą cienie?

Czy blask mądrości nie zgaśnie w drodze, nie przeminie?

 

Więc nieśmy wszędzie światło serca w mądrość zdobne,

I dusze wciąż płonące dobrem i miłością.

Niech przed złem, trudem, walką nikt z nas się nie ugnie,

Niech świecą przed ludźmi wiedzą , prawdą , szlachetnością.

 

NARRATOR

 Drodzy nauczyciele!

Chcemy was zapewnić, że choć czasem jesteśmy nieznośni, to bardzo jesteśmy wdzięczni,

Że to właśnie wy nas uczycie, że macie dla nas czas , uśmiech  i że  okazujecie nam przyjazną dłoń.  

Pragniemy dziś serdecznie wam podziękować za przekazywaną wiedzę i mądrość.

Dziękujemy za pokazanie, że  i porażki mogą nas czegoś pożytecznego nauczyć.

Dziękujemy za zachęcanie nas do  twórczego myślenia i za dodawanie odwagi do tego, aby pytać.

Dziękujemy za  uświadomienie, że powinniśmy bronić tego, co uważamy za słuszne.

Dziękujemy za naukę sztuki negocjacji i kompromisu, bo przyda się to nam w dorosłym życiu.

  

UCZEŃ 12

A kiedy minie czas i miną lata

I nie wiem ile lat przeminie nawet…

Gdy przyjdzie rozwiązać trudną sprawę-

Wrócą do nas słowa spośród ławek.

 

 A jeśli sami staniemy pośród klasy

I kiedy pierwszy zrobimy ręką znak

Przypomnimy sobie tamte szkolne czasy

I to, że właśnie tę literę trzeba pisać tak.

 

A kiedy staniemy u rozstajnych dróg

I ciężko nam będzie w niejednej chwili

Zrozumiemy, że spłacić trzeba dług

I wytrwać jak Ci , co kiedyś nas uczyli…

  

Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy

Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny

 

Wchodzi dziewczyna z chłopcem za rękę

 

Ch : choć byśmy uczniami byli najtęższymi w szkole świata nie będziemy repetować ani zimy ani lata

Dz : więc za to, że biegniemy coraz śmielej- po ścieżkach wiedzy ku przyszłości celom, dziś dziękujemy WAM NAUCZYCIELOM !!!

-dziękujemy za naukę czytania i pisania;

-i za –kodeks zabrania-;

-za tabliczkę mnożenia;

-za bujne marzenia;

-za wędrówki w nieznane;

-i za bitwy wygrane;

-za sportowe rozgrywki;

-za piątki i szóstki;

-za pochwały i nagany;

-i za wiem, umiem, chcę;

-i za kim być? I jakim być?

-za naukę : JAK ŻYĆ?

 

   DZIĘKUJEMY!

 

Wszyscy śpiewamy sto lat i uczniowie wręczają nauczycielom i pracownikom pamiątkowe laurki

 

Zespół szkolny śpiewa:

 

 

Piosenka ( na melodię  Niech ci gwiazdka pomyślności…)

 

Niech wam życie w pomyślności zawsze raźnie płynie

Zawsze raźnie płynie

A co smutne i niemiłe niech w pamięci ginie

A co smutne i niemiłe niech w pamięci ginie .

 

Dziękujemy za wysłuchanie naszego programu i głos oddajemy Panu Dyrektorowi Zbigniewowi Głogowskiemu.

                         

          Opracowała Kamila Lewandowska